Η οικογένεια, στενοί συγγενείς, παλιοί συνεργάτες και κυρίως μέλη των πληρωμάτων στα πλοία του, συνόδευσαν τον Μάκη Αγούδημο, το μεσημέρι της Παρασκευής , στην τελευταία του κατοικία. Η ταφή έγινε στο νεκροταφείο της Βουλιαγμένης.
Η απουσία παλιών «συναδέλφων» του, πολιτικών αλλά και ανθρώπων που τους βοήθησε στην πορεία της επαγγελματικής και πολιτικής τους καριέρας σχολιάστηκε αρνητικά από τους παρευρισκόμενους. ‘Εφυγε σχεδόν ξεχασμένος από την «οικογένεια της ακτοπλοίας».
Οι περισσότεροι είχαν να διηγηθούν μία ιστορία στα πηγαδάκια που σχηματίστηκαν στο προαύλιο της εκκλησίας πριν την εξόδιο ακολουθία. Πολλά από τα στελέχη της εταιρείας του, που έδωσαν το παρών και είναι πλέον σε καίριες θέσεις της ελληνικής ναυτιλίας και της ακτοπλοία, έλεγαν ότι η « G.A.Ferries ήταν ένα μεγάλος σχολείο για αυτούς».
«Είχε ένα συρτάρι στο γραφείο του με μεγάλα χρηματικά ποσά και όποιος πήγαινε και του ζητούσε βοήθεια του έδινε, χωρίς δεύτερη κουβέντα» θυμήθηκε στενός του συνεργάτης.
Παλαιό τραπεζικό στέλεχος αποκάλυψε ότι ο Μάκης Αγούδημος «ήταν ο πρώτος που ζήτησε δάνειο –«μικτό» δηλαδή σε δύο νομίσματα, δολάρια και γιέν. Πρωτοποριακή κίνηση την εποχή εκείνη που του απέφερε μεγάλα κέρδη σε μικρό χρονικό διάστημα».
Οι πιο πολλοί συμφώνησαν στη διαπίστωση ότι η εμπλοκή του Μάκη Αγούδημου με την επιβατηγό ναυτιλία από … «πολιτική καραμπόλα» ήταν ένα μεγάλο του λάθος:
«Αν είχε μείνει στην εμπορική ναυτιλία θα είχε στόλο πάνω από 100 πλοία. Είχε καλές επιχειρηματικές ιδέες. Τον παρέσυραν όμως, μπήκε στην ακτοπλοία, έμπλεξε με πολιτικές καταστάσεις και μόλις γύρισε ο τροχός τα έχασε όλα».
Αρκετοί υποστήριζαν ότι «η τελευταία μοιραία του κίνηση του Μάκη Αγούδημου ήταν στην υπόθεση με τον Παντελή Σφηνιά όταν είχε πετύχει να πάρει 12 δισ. δραχμές για την πώληση της G.A.Ferries . Μετά την αυτοκτονία Σφηνιά , την ξαναπήρε στα χέρια του».
Υπήρξε στενός συνεργάτης του που θυμήθηκε τις θρυλικές εξόδους σε νυχτερινά κέντρα όπου με το που μπαίνανε στο μαγαζί ο καπετάν Μάκης του έδινε εντολή να προπληρώσει αφού στη συνέχεια κανείς δεν ήταν σίγουρος πόσο θα άναβε το κέφι.
Με το περνούσαν την είσοδο του έλεγε τη χαρακτηριστική φράση: «Πλήρωσε τώρα για να …φύγουμε!!!».
Η κηδεία έγινε σχεδόν δύο εβδομάδες από τον θάνατό του στην Ελβετία. Η καθυστέρηση οφείλεται στις αργίες το Πάσχα καταρχήν των Καθολικών και ακολούθως των Ορθοδόξων που δημιούργησαν γραφειοκρατικά προβλήματα αλλά και πρακτικά αφού τη Μεγάλη Εβδομάδα δεν γίνονται κηδείες.
Η είδηση του θανάτου του καπετάν Μάκη Αγούδημου, στα 76 του χρόνια, στο Λουγκάνο της μπορεί να έγινε γνωστή στα ΜΜΕ και στην ευρύτερη κοινή γνώμη την Μεγάλη Τρίτη, όμως είχε ήδη κυκλοφορήσει στη ναυτιλιακή πιάτσα, από το βράδυ του Σαββάτου του Λαζάρου.
Κανείς δεν ήθελε να το πιστέψει ενώ κάποιοι θεώρησαν ότι επρόκειτο για ένα ακόμη «κόλπο» του Κεφαλλονίτη, ο οποίος ζούσε αυτοεξόριστος, έχοντας ανοιχτά μέτωπα με την ελληνική Δικαιοσύνη λόγω χρεών.
Πέρασαν σχεδόν τρία 24ωρα για να επιβεβαιωθεί ότι ο καπετάνιος «σάλπαρε» για μία άλλη διάσταση. Όσοι το πληροφορήθηκαν αρχικώς ήταν επιφυλακτικοί γιατί θυμήθηκαν την «είδηση» της απόπειρας αυτοκτονίας το 2009, όταν ο Μάκης Αγούδημος είχε εισαχθεί στο νοσοκομείο με τροφική δηλητηρίαση. Η οικογένεια είχε διαψεύσει τότε τα περί αυτοκτονίας όμως η πρώτη εντύπωση έμεινε.
Ήταν η εποχή που είχαν απορριφθεί οι αιτήσεις της εταιρεία «G.A. Ferries» για τη συμμετοχή των πλοίων του «Μιλένα», «Ροδάνθη» και «Μαρίνα» σε διαγωνισμούς για την κάλυψη 17 άγονων γραμμών του πρώην υπουργείου Αιγαίου.
Ήταν η αρχή του τέλους για τον «βασιλιά των επιδοτήσεων» απόρροια της οικονομικής ασφυξίας που του προκάλεσε το «αγαπημένο του» Δημόσιο και πιο συγκεκριμένα το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας. Ο καπετάν Μάκης νοσηλευόταν τον τελευταίο καιρό σε νοσοκομείο λόγω προβλημάτων υγείας. Η καρδιά του όμως δεν άντεξε.
