Επίδομα στέγασης, όπως οι μη έχοντες που εμπίπτουν στις ευεργετικές πολιτικές για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, λαμβάνει η ζάπλουτη αναπληρώτρια υπουργός Εργασίας Ράνια Αντωνοπούλου. Παρότι το φυσάει το... μπικικίνι -το λέμε λαϊκά γιατί κυβερνάει η Αριστερά- και είναι για μας η δεύτερη πιο διάσημη και ίσως η πιο πλούσια Ράνια, μετά τη βασίλισσα της Ιορδανίας, η κυρία Αντωνοπούλου κατάφερε να ανακαλύψει τρόπο να εισπράττει από το ελληνικό κράτος 1.000 ευρώ μηνιαίως, παρακαλώ, για να πληρώνει το ενοίκιο για το πολυτελές σπίτι όπου διαμένει στο Κολωνάκι.
Θα ήταν το ανέκδοτο της δεκαετίας, εφάμιλλο μόνο του... ΕΚΑΣ που ελάμβανε ο κ. Μιχάλης Λιάπης, αν δεν ήταν μία ιστορία φιλάργυρης παραφροσύνης από τη μία και διάτρητης, προφανώς, διαδικασίας εκ μέρους του Ελληνικού Δημοσίου από την άλλη.
Κι όμως, η κυρία Ράνια Αντωνοπούλου, που με τον σύζυγό της υπουργό Οικονομίας Δημήτρη Παπαδημητρίου θεωρούνται μακράν το πιο πλούσιο ζεύγος του Ελληνικού Κοινοβουλίου, με ακίνητα στο Μανχάταν και τη Γλυφάδα, πολυτελή βίλα στη Σύρο, καταθέσεις, μετοχές, ομόλογα εκατομμυρίων ευρώ και εισοδήματα ύψους 450.000 ευρώ ετησίως, επιδίωξε μετά μανίας και τελικά εντάχθηκε στις ευνοϊκές ρυθμίσεις για την ανθρωπιστική κρίση.
Θα μπορούσε βέβαια η υπόθεση να είναι και αθώα. Η κυρία Αντωνοπούλου, επειδή είναι στο υπουργείο Εργασίας που εφαρμόζει τις πολιτικές για τους οικονομικά αδύναμους, ίσως να θέλησε απλώς, λαμβάνοντας το επίδομα στέγασης, να κάνει ένα πείραμα «συναισθηματικής προσομοίωσης». Να δοκιμάσει δηλαδή πώς μπορεί να νιώθει κάποιος που παίρνει αυτά τα περίφημα επιδόματα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ! Αλλά μόνο περί πειράματος δεν πρόκειται. Η υπουργός από το... Αμέρικα, καθότι μέχρι να αναλάβει το υπουργικό χαρτοφυλάκιο ήταν μόνιμη κάτοικος Νέας Υόρκης, έχει ενθυλακώσει νόμιμα και ωραία (αλλά και ηθικά;), από το 2015 μέχρι τώρα ένα σημαντικό ποσό κάποιων δεκάδων χιλιάδων ευρώ.
Εγκυρες πληροφορίες αναφέρουν ότι ήταν η ίδια η υπουργός που αναζήτησε επίμονα και φορτικά τρόπο ώστε να πληρώνει το Ελληνικό Δημόσιο την παραμονή της στην Αθήνα. Είχε δώσει προς τούτο ρητή εντολή σε συνεργάτες της να ξεσκονίσουν κάθε νομική δυνατότητα που να δικαιολογεί ένα επίδομα ώστε να μην επιβαρύνεται η ίδια με το ενοίκιο. Ετσι, μερικούς μήνες μετά την υπουργοποίησή της κατατέθηκε η σχετική αίτηση, η οποία και εγκρίθηκε, με αποτέλεσμα εκτός του παχυλού υπουργικού μισθού της, που φτάνει τις 6.000 ευρώ, να λαμβάνει από το ταμείο του υπουργείου Εργασίας και το επιπλέον χιλιαρικάκι.
Τι κι αν πρόκειται για το ίδιο ταμείο που οφείλει να καλύψει ανάγκες στέγασης και σίτισης για εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους που έχουν πραγματική ανάγκη (μόνο για τη σίτιση έχουν υποβληθεί 293.000 αιτήσεις!);
Η φιλότιμη αναζήτηση στα κείμενα των διατάξεων που νομιμοποιούν πρόσθετες δαπάνες για μόνιμη διαμονή υπουργών/βουλευτών δεν μπόρεσε να διαφωτίσει τους ακριβείς λόγους για την παροχή επιδόματος. Οι νόμοι που επικαλούνται οι αποφάσεις για την πληρωμή του ενοικίου της υπουργού και αναφέρονται στη δημοσιονομική διαχείριση και στην ανθρωπιστική κρίση δυστυχώς δεν δίνουν επαρκή σχετική πληροφόρηση - όχι ότι έχει σημασία, αλλά για τους τύπους και κυρίως την περιέργεια για το πώς λειτουργεί το Δημόσιο.
Μεταξύ διατάξεων, άρθρων, προσθηκών και τροποποιήσεων, η αναπληρώτρια υπουργός αιτήθηκε το επίδομα κάνοντας χρήση του Ν. 4336/2015, που προβλέπει: «Η καταβολή που προβλέπεται στην 6701/27.12.1994 (Α’ 234) απόφαση της Ολομέλειας της Βουλής, όπως εκάστοτε τροποποιείται και ισχύει, εφαρμόζεται και για τα μέλη της Κυβέρνησης και τους Υφυπουργούς που δεν έχουν τη βουλευτική́ ιδιότητα. Με απόφαση του υπουργού́ Οικονομικών δύναται να ρυθμίζεται κάθε αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή της παρούσας διάταξης. Η σχετική δαπάνη βαρύνει τις πιστώσεις του οικείου Υπουργείου. Η ως άνω διάταξη ισχύει από 1.2.2015». Η διάταξη δηλαδή που επεξέτεινε και στους υπουργούς τη χορήγηση επιδόματος που ισχύει για τους βουλευτές άρχισε να ισχύει αναδρομικά αμέσως μετά τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015.
