Μια καριέρα που θα άρχιζε ουσιαστικά στα τέλη της δεκαετίας του '50 γι΄αυτόν τον ώριμο πλέον ερμηνευτή, που γεννήθηκε ως Σαχνούρ Βαχνάγκ Αζναβουριάν στις 22 Μαϊου του 1924 στο Παρίσι.
Έκλεισε χθες που ο Γάλλος «Φρανκ Σινάτρα» ανέβηκε σε ηλικία 94 ετών εκεί ψηλά για να συναντήσει την Πιαφ, τον Ζορζ Μουστακί και πολλούς άλλους.
Το απίστευτο στην περίπτωση αυτού του εμβληματικού περφόμερ είναι ότι εξακολουθούσε να είναι ενεργός, ενώ θα μπορούσε κάλλιστα να είχε αποχωρήσει από την μουσική σκηνή.
Στις 8 Νοεμβρίου είχε προγραμματισμένη συναυλία στην Βουλώνη, ενώ ακολουθούσαν η Τουρ στις 17, το Σεντ Ετιέν στις 4 Δεκεμβρίου, η Ρουέν στις 7, η Ντιζόν στις 11 και το Στρασβούργο στις 15 του ίδιου μήνα.
Κι όλα αυτά από έναν άνθρωπο που όταν ξεκίνησε ουσιαστικά την διαδρομή του οι κριτικοί τον «έθαψαν» γράφοντας ότι είναι πολύ κοντός, πολύ άσχημος και με απαίσια φωνή.
Μετά από 180.000.000 πωλήσεις δίσκων, δεκάδες ταινίες και χιλιάδες ζωντανές εμφανίσεις συνειδητοποίησαν ότι έκαναν λάθος...
Η Εντίθ Πιάφ δεν μπορούσε να πάρει τα μάτια της από τον νεαρό που άνοιγε το πρόγραμμά της, σε εκείνο το Παρισινό καμπαρέ, το βυθισμένο στους καπνούς από τα τσιγάρα των θαμώνων.
Δεν ήταν ωραίος, για την ακρίβεια ήταν άσχημος και κοντός, αλλά η φωνή του είχε κάτι πολύ ιδιάιτερο στην χροιά της.
Ήταν ένα βράδυ του 1946 που η μοίρα του 22χρονου τότε Σαρλ Αζναβούρ θα άλλαζε για πάντα, χάρη στην εύνοια και την φιλία της Εντίθ Πιαφ, η οποία τον πήρε υπό την προστασία της.
Αυτή ήταν που τον βοήθησε να βελτιώσει ακόμη παρισσότερο την φωνή του, ενώ τον έπεισε δύσκολα να κάνει πλαστική εγχείρηση στην μύτη του, η οποία ήταν δυσανάλογα μεφάλη με το πρόσωπό του.
