Θύελλα αντιδράσεων τόσο στο κοινό όσο και στους πολιτικούς προκάλεσε η προκλητική φράση που είπε χθες βράδυ στην εκπομπή του ο Λάκης Λαζόπουλος «Όταν ο άνθρωπος είναι καθηλωμένος σε καρέκλα, σιγά σιγά το μυαλό του καθηλώνεται σε μια ιδέα».
«Ο Σόιμπλε έχει δύο εμμονές» είπε το παιδί του ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Λαζόπουλος. «Όσο και αν φανεί σκληρό αυτό που θα πω, όταν ένας άνθρωπος είναι καθηλωμένος σε μία καρέκλα, σιγά-σιγά το μυαλό του καθηλώνεται σε μια ιδέα, εγώ το λέω παράνοια, το λέω παραφροσύνη».
Χίλια πράγματα έχει ο Σόιμπλε για να τον κατηγορήσεις, δεν θα το κάνεις για εκείνο για το οποίο πρέπει να στέκεσαι (απέναντί του) με σεβασμό: την αναπηρία του.
Δεν θέλω καν να σκεφτώ πώς θα ένιωσε ο τηλεθεατής που παρακολουθούσε Αλ Τσαντίρι και βρισκόταν πάνω σε αναπηρικό αμαξίδιο. Πώς θα ένιωσε ο πατέρας και η μάνα που έχουν ένα παιδί σε αναπηρικό αμαξίδιο
Από το επόμενο λεπτό οι αντιδράσεις από άτομα με αναπηρία, και όχι μόνο, ήταν σφοδρές.
Τα socail media πήραν φωτιά, με το κοινό να κατηγορεί τον Λάκη Λαζόπουλο για απαράδεκτη, ρατσιστική συμπεριφορά, καθώς με την αναφορά του αυτή προσβάλλει χιλιάδες ανθρώπους και τις οικογένειές τους, που δίνουν καθημερινά μάχη για μια καλύτερη ζωή.
«Δεν θα μιλήσω για ρατσισμό, θα πω μόνο πως ο κύριος Λαζόπουλος δεν ξέρει πώς είναι να έχεις για πόδια ένα αμαξίδιο», σημείωσε μιλώντας στο ραδιόφωνο του Βήμα FM ο πρόεδρος της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία Γιάννης Βαρδακαστάνης. «Θα ήθελα επίσης να του πω οτι δεν είναι καρέκλα, αλλά αμαξίδιο, δηλαδή πόδια, για να λειτουργούμε αυτόνομοι», πρόσθεσε, τονίζοντας πως θα ήθελαν και τα άτομα με αναπηρία ένα βήμα, που συνήθως δεν τους δίνεται, για τις απόψεις τους. «Στις κινητοποιήσεις μας ένα από τα πανό μας αναφέρει 'Σόιμπλε θα υπογράψουμε μνημόνιο για τα καρότσια μας'. Είμαστε ενάντια στις πολιτικές Σόιμπλε, όμως η δήλωση Λαζόπουλου ταυτίζει την αναπηρία, μια κατάσταση ζωής, με τις πολιτικές θέσεις, κάτι αδιανόητο» ανέφερε ο Γιάννης Βαρδακαστάνης. «Περιμένουμε από τον κ. Λαζόπουλο να έχει μετανιώσει για αυτή του την αναφορά και να απευθύνει μία συγνώμη προς τις Ελληνίδες και τους Έλληνες με κινητική αναπηρία» κατέληξε.
Σφοδρή επίθεση από Αδωνι Γεωργιάδη
Ευθεία επίθεση στον Λάκη Λαζόπουλο εξαπέλυσε ο Άδωνις Γεωργιάδης για την αναφορά που έκανε στον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε στη χθεσινή εκπομπή του.
Συγκεκριμένα, ο αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, μιλώντας το πρωί της Τετάρτης στην εκπομπή του Γιώργου Παπαδάκη στον ΑΝΤ1, είπε:
«Πρέπει να αφήσουμε πίσω το μίσος. Ακουγα χθες τον κ. Λαζόπουλο, που στην προσπάθειά του να πλήξει εμένα ή τον Μητσοτάκη, είπε για τον Σόιμπλε, θέλοντας να πλήξει και τον ίδιο, ότι "όσοι έχουν καθηλωθεί επί χρόνια σε καροτσάκι αποκτούν εμμονική ιδέα. Δηλαδή, τον κάθε άνθρωπο που είναι καθηλωμένος σε ένα αναπηρικό καροτσάκι τον προσβάλλει λέγοντάς του ότι είναι κατώτερος άνθρωπος γιατί είναι σε καροτσάκι. Και αυτά τα αφήνει η ελληνική κοινωνία και περνάνε έτσι, σαν να μη συμβαίνει τίποτα, γιατί είναι φίλος μας ο Λάκης, γιατί είναι αριστερός ο Λάκης, γιατί είναι φίλος του Τσίπρα ο Λάκης, γιατί πήγε τον πήγε στον Ολάντ ο Τσίπρας τον Λάκη».
Ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας κ. Κυριάκος Μητσοτάκης, με ανάρτησή του στο Facebook, σχολίασε τη χθεσινή αναφορά του Λάκη Λαζόπουλου για τα άτομα με ειδικές ανάγκες: «Έχω μάθει να δέχομαι την πολιτική κριτική και τη σάτιρα όσο κακόπιστη αυτή και αν είναι. Η χθεσινή, όμως, αναφορά του Λάκη Λαζόπουλου στην αναπηρία του Γερμανού Υπουργού Οικονομικών, ξεπέρασε κάθε όριο.
Η μητέρα μου ήταν, τα τελευταία χρόνια της ζωής της, καθηλωμένη σε αναπηρική καρέκλα. Αυτό δεν επηρέασε την κρίση της, αλλά, κυρίως, ούτε την καλοσύνη της. Ένδειξη πολιτισμού μιας χώρας είναι ο τρόπος που αντιμετωπίζει τα άτομα με ειδικές ανάγκες. Ο κ. Λαζόπουλος, μέσα στη χυδαιότητα που τον διακρίνει, δεν σεβάστηκε ούτε αυτό».
Άρθρο του Ανδρέα Ζαμπούκα στο protagon.gr
Καθηλωμένος στην αλαζονική του καφρίλα!
Είναι πλέον σαφές ότι ο Λαζόπουλος βιώνει την πιο θλιβερή περίοδο της καριέρας του. Διακατέχεται από ένα σύνδρομο φανατισμού και ανεξήγητης «σκατοψυχίας», με ταυτόχρονη διάθεση απομόνωσης σε ένα συγκεκριμένο κοινό που δεν αντιπροσωπεύει μόνο τον ΣΥΡΙΖΑ. Απ΄ότι φαίνεται εξαπλώνεται η «διαλεκτική» του και σε άλλες ομάδες ολοκληρωτικού «πολιτικού κοινού» όπου η «σάτιρά» του έχει σημειολογικό γόητρο. Γιατί πώς αλλιώς ερμηνεύεται η ρατσιστική επίθεση εναντίον του Σόϊμπλε ο οποίος είναι «καθηλωμένος σε καροτσάκι και ταυτόχρονα καθηλωμένος και στη σκέψη»;
Δεν είναι όμως πολύ περίεργο ένας καλλιτέχνης που κατάφερε με την διαχρονική του παρουσία, να γίνει τόσο αγαπητός σε ένα ευρύτατο κοινό, να επιλέγει την απομόνωση;
Ο Λαζόπουλος κάνει ακριβώς το αντίθετο από αυτό που επιδιώκουν οι πιο πολλοί άνθρωποι της τέχνης. Οι περισσότεροι με την καταξίωσή τους προσπαθούν να κερδίσουν ένα καλύτερο κοινό μέσα στην πορεία του χρόνου, να αναβαθμίσουν τη σχέση τους με μία βελτιωμένη ποιότητα όταν τους δοθεί η δυνατότητα της μεγαλύτερης ανταπόκρισης και όχι να περιορίσουν την απήχησή τους σε ομάδες ολοκληρωτικών αντιλήψεων.
Πολύς κόσμος αναρωτιέται τι συμβαίνει με τον Λαζόπουλο. Ακόμα και άνθρωποι του κοντινού του περιβάλλοντος απορούν με την επιλεκτική εμπάθεια που αντιμετωπίζει ανθρώπους και καταστάσεις. Κυρίως όμως, δεν μπορούν να εξηγήσουν για ποιο λόγο επιλέγει ένα τόσο χαμηλού επιπέδου κοινό το οποίο διακατέχεται από εθνολαϊκιστικές αντιλήψεις και ρατσιστικά σύνδρομα. Γιατί πώς αλλιώς μπορεί να γελάει, όταν «σατιρίζεται» ένας ανάπηρος; Τι κοινό είναι αυτό που δεν ανατριχιάζει όταν ο «ιεροφάντης» Λάκης ξεστομίζει τέτοιες αλαζονικές υπερβολές, προσβάλλοντας χιλιάδες ανθρώπους που βρίσκονται στην ίδια θέση με τον Σόιμπλε;
Το ρατσιστικό παραλήρημα του Λάκη δείχνει ότι ξέφυγε πολύ από τα συνηθισμένα. Φαίνεται ότι, για κάποιο λόγο, έχει χάσει τον έλεγχο και δεν καταλαβαίνει τι λέει
Είναι αποκαρδιωτικό ένας άνθρωπος που η ελληνική κοινωνία του έδειξε τόση αγάπη και τον έκανε εκατομμυριούχο, αντί να ανοίγει περισσότερο την ψυχή του από μεγαλοπρέπεια, να επιδεικνύει την μαυρίλα της. Για να κερδίσει τι ακριβώς; Kανείς δεν καταλαβαίνει. Την ώρα μάλιστα, που μέρα με τη μέρα, αποδεικνύεται ότι όλα αυτά που στήριζε ο Λαζόπουλος, καταρρέουν από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και οι πάντες μένουν έκθετοι στην κριτική των αντιπάλων τους. Ποιο λοιπόν, «ηθικό πλεονέκτημα» μπορεί να χρησιμοποιεί μια σάτιρα για να παράγει γέλιο και προβληματισμό; Το καθεστώς είναι το θύμα και οι υπόλοιποι ο θύτης; Πρώτη φορά βλέπω εξουσία να απολαμβάνει τα οφέλη μιας σάτιρας!
Αλλά πέρα από αυτό, έχω την αίσθηση ότι το ρατσιστικό παραλήρημα του Λάκη δείχνει ότι ξέφυγε πολύ από τα συνηθισμένα. Φαίνεται ότι, για κάποιο λόγο, έχει χάσει τον έλεγχο και δεν καταλαβαίνει τι λέει. Επιλέγει την οργή και την απέχθεια τόσων ανθρώπων ίσως από κεκτημένη διάθεση να συγκρατήσει ένα άλλο παθιασμένο κοινό, έστω και αν αποτελείται από ζηλωτές ή Χρυσαυγίτες. Ισως του είναι αρκετό να είναι πιο λίγοι, αλλά να τον πιστεύουν ως «μεσσία».
Εκείνο που μένει όμως, από τη χθεσινοβραδινή του καφρίλα, είναι που μας έκανε να θυμηθούμε τη δύναμη, την υπεροχή και την πνευματική ανωτερότητα τόσων ανθρώπων που κάθε άλλο παρά είναι καθηλωμένοι στα καροτσάκια τους. Και να ευχηθούμε στον Λαζόπουλο να συνέλθει κάποτε από το «ψυχεδελικό» του κρεσέντο. Γιατί υποθέτω ότι τα γεράματα τα περνάει κανείς καλύτερα με αγάπη και όχι με εμπάθεια, μίσος και αλαζονεία.
