Σε ξενοδοχειο στις Λιβανάτες φιλοξενούνται 100 πρόσφυγες από την Ειδομένη, όπου έζησαν όπως λένε μια «κόλαση».
Στο Ιράκ ο Μοχάμεντ ήταν καθηγητής πανεπιστημίου. Όταν έφτασε στα σύνορα με τα Σκόπια, πίστευε αρχικά πως μέσα σε τρεις ώρες η οικογένειά του θα περνούσε από την σφραγισμένη σιδερένια πύλη. Αναζήτησε τους ανθρώπους του ΟΗΕ προκειμένου να ζητήσει πολιτικό άσυλο.
Ο Μοχάμεντ, περιγράφει ως έναν «απέραντο λασπότοπο» την Ειδομένη, όπου είδε δίπλα του ένα παιδάκι να πεθαίνει από ηλεκτροπληξία.
«Παλεύαμε με την βροχή και με το κρύο. Τα παιδιά αρρώστησαν πολύ λόγω της βροχής… Μας έδωσαν σκηνές αργότερα αλλά αυτές είναι για το καλοκαίρι. Τρέξαμε μακριά από το θάνατο» είπε ο Μοχάμεντ.
Το ξενοδοχείο στις Λιβανάτες μοιάζει με παράδεισο για εκείνον και τα παιδιά του, που τα βλέπει να παίζουν ξέγνοιαστα στις κούνιες του συγκροτήματος που τους φιλοξενεί.
Τελικά, ο Μοχάμεντ και η οικογένεια του κατέληξαν στο ξενοδοχείο στις Λιβανάτες, όπου βρήκαν, όπως είπε, τσάι, φαγητό και κρεβάτια.
Ο Μοχάμεντ στέλνει μήνυμα σε όλους τους πρόσφυγες να πάψουν να κατευθύνονται λόγω άγνοιας στην Ειδομένη ή γιατί δεν έχουν εμπιστοσύνη στους αξιωματούχους. Το μόνο που καταφέρνουν, λέει, είναι να βάζουν σε κίνδυνο τις ζωές τις δικές τους και των παιδιών τους.
