Λίγες ημέρες πριν από τη συζήτηση στο Εκτελεστικό Συμβούλιο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου των εκθέσεων για τη χώρα μας (επισκόπηση της ελληνικής οικονομίας και βιωσιμότητας) ο διευθυντής του Ταμείου Πολ Τόμσεν προχωρά στην πρόβλεψη ότι, η Ελλάδα θα χρειαστεί 21 χρόνια από σήμερα για να μειώσει την ανεργία στα προ κρίσης επίπεδα.
Μιλώντας σε εκδήλωση κατά τη διάρκεια παρουσίασης ενός βιβλίου, ο κ. Τόμσεν εκτίμησε ότι, για την επίτευξη του ίδιου στόχου η Ιταλία θα χρειαστεί 12 χρόνια, η Πορτογαλία μια δεκαετία και η Ισπανία έξι.
Ο Πολ Τόμσεν έκανε λόγο για πρόοδο της ευρωζώνης στο πεδίο των μεταρρυθμίσεων, προσθέτοντας ωστόσο ότι το μεγάλο πρόβλημα της Νομισματικής Ένωσης είναι ότι, πρόκειται για μια οικονομική, αλλά όχι πολιτική ένωση.
Αναφερόμενος στις προοπτικές της ευρωζώνης υπογράμμισε ότι «έχουμε αναθεωρήσει ανοδικά την ανάπτυξη, η ανάκαμψη βρίσκεται σε τροχιά και προβλέπουμε ανάπτυξη 1,7% για την ευρωζώνη συνολικά φέτος, αλλά οι επιδόσεις για την κάθε χώρα χωριστά είναι πολύ διαφορετικές. Με την Γερμανία να ηγείται της ανάπτυξης στην περιοχή, ενώ από την άλλη πλευρά η Ιταλία βρίσκεται μακριά από τα προ κρίσης επίπεδα του ΑΕΠ», δήλωσε χαρακτηριστικά.
Τέλος, εξέφρασε τις ανησυχίες του για την πολιτική κατάσταση σε ορισμένες χώρες της Ένωσης.
Έντονη αντίδραση της κυβέρνησης στη δημόσια τοποθέτηση του διευθυντή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Πολ Τόμσεν αναφορικά με τη διαιώνιση της ανεργίας στην Ελλάδα.
«Ο κ. Τόμσεν μπορεί να συνεχίσει τις εξαιρετικά επιτυχημένες προβλέψεις του, όπως τότε που προέβλεψε ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας και είχαμε ύφεση. Του ευχόμαστε καλή επιτυχία και να καταγράψει τις απόψεις του σ’ ένα blog», απαντούν κυβερνητικοί κύκλοι στον Πολ Τόμσεν.
Την ώρα που η Ελλάδα βρίσκεται στην κορυφή της ατζέντας του Eurogroup της Πέμπτης 26 Ιανουαρίου, αυτό που απασχολεί έντονα τους ευρωπαϊκούς θεσμούς είναι ο τρόπος με τον οποίο θα συνεχιστεί το ελληνικό πρόγραμμα, με δεδομένη την πιθανότητα μη συμμετοχής του ΔΝΤ.
Βασικό σενάριο παραμένει ο συμβιβασμός με το Ταμείο και η συμμετοχή του στο κείμενο τεχνικής συμφωνίας της δεύτερης αξιολόγησης του προγράμματος. Αυτό ωστόσο προϋποθέτει βασικές υποχωρήσεις από την ελληνική πλευρά και μάλιστα σύντομα, αφού το Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου είναι και το τελευταίο πριν μπει στην τελική της ευθεία η προεκλογική περίοδος των ολλανδικών εκλογών (15 Μαρτίου).
Με τα σημερινά δεδομένα, το πιθανότερο σενάριο είναι να διατηρηθεί συμβουλευτικός o ρόλος του στο πρόγραμμα. Αυτό θα επιτρέψει στα Κοινοβούλια των χωρών -ή τις αρμόδιες επιτροπές τους- να εγκρίνουν τις επόμενες εκταμιεύσεις προς την Ελλάδα, χωρίς ιδιαίτερες αναταραχές. Προς την κατεύθυνση αυτή άλλωστε δείχνουν οι δηλώσεις του αντιπροέδρου της κοινοβουλειτικής ομάδας των σοσιαλιστών (SPD) της Γερμανίας Κάρστεν Σνάιντερ: «Χρειαζόμαστε το ΔΝΤ για τις εκτιμήσεις του και την ανεξαρτησία του, αλλά όχι ως δανειστή. Σαν Ευρωπαίοι που διαθέτουν τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης, είμαστε σε θέση να βρούμε κεφάλαια στην αγορά κεφαλαίων. Το τρέχον πρόγραμμα μπορεί να χρηματοδοτηθεί και χωρίς το ΔΝΤ». Σε κάθε περίπτωση, οι αναταραχές θα προέλθουν περισσότερο από την κυβερνητική πλειοψηφία και της αντιδράσεις εκ δεξιών της.
Σε περίπτωση, βέβαια, που προχωρήσει το σενάριο αλλαγής του τρέχοντος προγράμματος, τότε η συζήτηση για το ελληνικό χρέος παραπέμπεται οριστικά μετά το τέλος του προγράμματος, καθώς εκτός της Γερμανίας, χώρες όπως η Αυστρία και η Ισπανία εμφανίστηκαν απόλυτες στο ζήτημα αυτό.
Επί της ουσίας, χωρίς την πίεση του ΔΝΤ, το βασικότερο ζήτημα που ενδιαφέρει την ευρωπαϊκή πλευρά είναι πώς θα προχωρήσει η χρηματοδότηση της Ελλάδας τον Ιούλιο, περίοδο που οι αποπληρωμές οφειλών της χώρας ξεπερνούν τα 7 δις ευρώ. Και οι εκλογές -πρωτίστως στην Ολλανδία- αποτελούν καθοριστικό παράγοντα στη χρονοθέτηση μίας λύσης. Με επόμενο και καθοριστικότερο, τις εκλογές στη Γερμανία.
