To αεροπορικό πλήγμα των ΗΠΑ στο αεροδρόμιο της Βαγδάτης που σκότωσε τον Ιρανό στρατηγό Κασέμ Σουλεϊμανί, επικεφαλής της Δύναμης Κουντς, του επίλεκτου εκστρατευτικού σώματος των Φρουρών της Επανάστασης, συνιστά μια δραματική κλιμάκωση στον σκιώδη πόλεμο μεταξύ Τεχεράνης και Ουάσινγκτον και των συμμάχων της που διαπερνά όλη τη Μέση Ανατολή επισημαίνει ο αρθρογράφος των Financial Times Ντέιβιντ Γκάρντερ.
Θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να αποφευχθεί ο κύκλος των αντιποίνων και των αντεπιθέσεων -που τώρα σχεδόν σίγουρα θα ακολουθήσει- από τo να διολισθήσει σε απευθείας αντιπαράθεση και να μετεξελιχθεί σε κίνδυνο πολέμου, προειδοποιεί ο δημοσιογράφος.
Ακόμη και αν η κλιμακούμενη σύγκρουση συγκρατηθεί θα εξαπλώσει περισσότερες σπίθες σε μια περιοχή βαθιά πληγωμένη από τον πόλεμο και την αναταραχή και θα αυξήσει περαιτέρω τις διεθνείς τιμές του πετρελαίου που έχουν ήδη εκτοξευθεί κατά 3% το βαρέλι μετά την είδηση για τη δολοφονία του Σουλεϊμανί.
Δίνοντας εντολή για την επίθεση, ο Ντόναλντ Τραμπ οδήγησε την αλλοπρόσαλλη προεδρία του σε «προδοτική περιοχή», καθώς επιδιώκει να ξεφύγει από το δαπανηρό αμερικανικό ιστορικό των συγκρούσεων στη Μέση Ανατολή, να καταπολεμήσει τη μομφή εναντίον του και να εξασφαλίσει την επανεκλογή του.
Δίνοντας εντολή για την επίθεση, ο Ντόναλντ Τραμπ οδήγησε την αλλοπρόσαλλη προεδρία του σε «προδοτική περιοχή»
Όλα αυτά δεν λαμβάνουν υπόψη το κόστος για το Ιράκ, το οποίο βρέθηκε στο μέσο της πικρής αντιπαλότητας των ΗΠΑ και του Ιράν από την αμερικανική εισβολή του 2003, της οποίας η Τεχεράνη έγινε ο κύριος ωφελούμενος.
Ο πόλεμος του Ιράκ έφερε τους Σιίτες στην εξουσία στη Βαγδάτη και στη συνέχεια θα επέτρεπε στον Σουλεϊμανί να σφυρηλατήσει έναν σιιτικό άξονα των Σιτών σε όλη τη Μέση Ανατολή, μέσω της Συρίας στον Λίβανο, ένα ιρανικό διάδρομο από την Κασπία Θάλασσα μέχρι τη Μεσόγειο.
Ο Σουλεϊμανί, ο οποίος έγινε αξιωματικός της Φρουράς της Επανάστασης κατά τη διάρκεια του πολέμου Ιράν-Ιράκ 1980-88, στον οποίο οι δυτικές δυνάμεις υποστήριζαν το ιρακινό καθεστώς του Σαντάμ Χουσεΐν, που τελικά ανέτρεψαν, πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της σκοτεινής του καριέρας δρώντας στο παρασκήνιο.
Επικεφαλής της Δύναμης Κουντς, (από το όνομα της Ιερουσαλήμ στα περσικά) αρμόδιας για τις επιχειρήσεις των Φρουρών της Επανάστασης στο εξωτερικό, κέρδισε τα εύσημα αναχαιτίζοντας επιτυχώς την επέλαση του Ισλαμικού Κράτους στο Ιράκ και τη Συρία, αφότου ο εκπαιδευμένος από τις ΗΠΑ ιρακινός στρατός αναδιπλώθηκε.
Η παρέμβαση της Κουντς στη Συρία, με την ανάπτυξη των ισχυρών παραστρατιωτικών δυνάμεων του Λιβάνου καθώς και της πολιτοφυλακής των ιρακινών σιιτών, συνέβαλε στη στήριξη του καθεστώτος του Μπασάρ αλ Άσαντ κατά της κυρίως Σουνιτικής εξέγερσης που ξεκίνησε με την εμφάνιση συριακού πολέμου το 2011, μέχρις ότου η παρέμβαση της Ρωσίας το 2015 – την οποία ο ίδιος προέτρεψε – να αλλάξει τα δεδομένα του πολέμου.
Ο Σουλεϊμανί ήταν ένας χαρισματικός πολέμαρχος που ανέπτυξε μια παραστρατιωτική φόρμουλα τοπικών πολιτοφυλακών οπλισμένων με πυραύλους στους οποίους οι Σουνίτες αντίπαλοι του Ιράν, από τη Συρία μέχρι την Υεμένη, είχαν μηδαμινή απάντηση. Ωστόσο, αυτή η στρατιωτική λογική έδωσε ελάχιστη προσοχή στη νομιμότητα και παραμέλησε πλήρως τη διακυβέρνηση των πληθυσμών - παράγοντες που προκάλεσαν τις δημοκρατικές εξεγέρσεις στο Ιράκ και το Λίβανο.
Αυτές οι εξελίξεις κλόνισαν τόσο τους θεοκράτες στην Τεχεράνη ώστε να στείλουν τον Σουλεϊμανί τις τελευταίες εβδομάδες στη Βαγδάτη και τη Βηρυτό προκειμένου να διατάξει τους τοπικούς συμμάχους να διατηρήσουν το status quo.
Μέχρι τώρα, η ανταπόκριση του Ιράν υπήρξε ισχυρή, αλλά μετρημένη. Μια σειρά ρουκετών που εκτοξεύθηκαν με στόχο την αμερικανική παρουσία στο Ιράκ κατά τη διάρκεια του φθινοπώρου αποτέλεσε περισσότερο ενόχληση παρά απειλή - έως ότου μια επίθεση την περασμένη Κυριακή σκότωσε έναν αμερικανικό εργολάβο σε βάση κοντά στο Κιρκούκ.
Η αμερικανική επιχείρηση στο αεροδρόμιο της Βαγδάτης είναι κάτι στο οποίο η Ισλαμική Δημοκρατία είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα απαντήσει με πολύπλευρη οργή
Ο Τραμπ διέταξε πέντε αεροπορικές επιδρομές στους Ιρακινούς συμμάχους του Ιράν - ένας από τους διοικητές των οποίων επίσης σκοτώθηκε την Παρασκευή στην επίθεση κατά του Σουλεϊμανί - και οι Ιρανοί παραστρατιωτικοί απάντησαν με πολιορκία της αμερικανικής πρεσβείας στη Βαγδάτη. Ανακάλεσαν την πολιορκία αφότου διείσδυσαν στην περίμετρο του κτιριακού συγκροτήματος. Αλλά μέχρι τότε είχαν γίνει συγκρίσεις με την ταπεινωτική κατάληψη της αμερικανικής πρεσβείας στην Τεχεράνη μετά την Ισλαμική Επανάσταση του 1979. Αυτό μπορεί να προκάλεσε και την επίθεση στον Ιρανό στρατηγό, παρόλο που η κυβέρνηση Τραμπ λέει ότι είχε αποδείξεις ότι σχεδίαζε επιθέσεις εναντίον αμερικανικών στόχων.
Αφότου ο Τραμπ αποσύρθηκε μονομερώς από τη συμφωνία για την περιορισμό του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος του 2015, μια συμφωνία που συνήφθη μεταξύ της Τεχεράνης της Ουάσινγκτον και πέντε άλλων παγκόσμιων δυνάμεων, και επανέφερε κυρώσεις που σαφώς αποσκοπούσαν στην καταστροφή της ιρανικής οικονομίας, το Ιράν κλιμάκωσε σταδιακά την ένταση. Μια σειρά από επιθέσεις σε πετρελαιοφόρα τάνκερ στον Κόλπο ακολουθήθηκε από μια τέλεια εκτελεσμένη με πυραύλους και drones επίθεση στις πετρελαϊκές εγκαταστάσεις της Σαουδικής Αραβίας το Σεπτέμβριο, η οποία πάγωσε προσωρινά το ήμισυ της παραγωγής του βασιλείου. Αυτή ήταν μια εσκεμμένη επίδειξη της ιρανικής ισχύος στην οποία οι Σαουδάραβες δεν είχαν καμιά απάντηση και ο Λευκός Οίκος δεν απάντησε – κάτι που προκάλεσε τρόμο στους τοπικούς συμμάχους του. Η αμερικανική επιχείρηση στο αεροδρόμιο της Βαγδάτης, ωστόσο, με την εξουδετέρωση ενός διοικητή του ιρανικού καθεστώτος ο οποίος είχε εξελιχθεί σε έναν δημοφιλή θρύλο και προοριζόταν για υψηλό αξίωμα, είναι κάτι στο οποίο η Ισλαμική Δημοκρατία είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα απαντήσει με πολύπλευρη οργή.
Πηγή: skai.gr
