Οστά γυναίκας εντοπίστηκαν κάτω από δάπεδο βυζαντινού ναού στο Άγιο Όρος.
Στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για γυναικεία οστά κατέληξε η ανθρωπολόγος Λόρα Ουίν Αντίκα, η οποία εξέτασε τα ευρήματα, όταν παρατήρησε ότι κάποια ήταν τόσο μικρά και ντελικάτα.
«Ανάμεσά τους ένας πήχυς, ένα οστό κνήμης και ένα ιερό οστό, που διαφέραν στη μορφολογία τους. Κάποια ανήκαν σαφώς σε άνδρες. Όμως τα τρία αυτά οστά είχαν μεγέθη που ταίριαζαν αποκλειστικά σε γυναίκα. Ήταν εμφανώς διαφορετικά σε μέγεθος» αναφέρει η Λόρα Ουίν Αντίκα.
Τα οστά φαίνεται πως είχαν μεταφερθεί στον τόπο που εντοπίστηκαν, από τους αρχικούς τους τάφους, με πολύ μεγάλη φροντίδα, όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα της εφημερίδας «Καθημερινή». Η Ιερά Μονή Παντοκράτορος -όπου ανήκει ο ναός του Αγίου Αθανασίου- με έκδηλη απορία για την προέλευσή τους, ζήτησε τη χρονολόγηση των ευρημάτων με τη μέθοδο του ραδιενεργού άνθρακα.
«Θα είναι η πρώτη φορά που θα μάθουμε ότι μια γυναίκα ενταφιάστηκε στο Άγιο Όρος»
Ο αρχιτέκτονας που ανέλαβε την ανακαίνιση του βυζαντινού ναού και εντόπισε πρώτος τα οστά, Φαίδων Χατζηαντωνίου, τόνισε ότι «αν επαληθευτεί ότι τα οστά ανήκουν σε γυναίκα, θα είναι η πρώτη φορά που θα μάθουμε ότι μια γυναίκα ενταφιάστηκε στο Άγιο Όρος. Κάποιες φορές, κατά τις επιθέσεις πειρατών ή άλλων εισβολέων, οι μοναχοί άνοιγαν τις θύρες σε γυναίκες. Όμως αυτό είναι εξαιρετικά σπάνιο. Υπάρχει ένας θρύλος για κάποιον βασιλέα της Σερβίας που υποτίθεται ότι έφερε τη γυναίκα του στο Άγιο Όρος. Όμως διαρκώς την κουβαλούσαν και δεν της επιτράπηκε να πατήσει τα πόδια της σε αθωνικό έδαφος. Σε όλες τις αίθουσες των μοναστηριών είχαν τοποθετηθεί χαλιά ώστε να μην αγγίξει το έδαφος», λέει, και συνεχίζει τονίζοντας ότι επί 40 χρόνια εργάζεται στο Άγιο Όρος και ουδέποτε συνάντησε κάτι τέτοιο.
«Πρόκειται για την πρώτη φορά που είδα οστά θαμμένα κάτω από το δάπεδο ναού και αμέσως κάλεσα τη Λόρα. Πιστεύω ότι αν αυτοί οι άνθρωποι δεν ήταν σημαντικοί για το μοναστήρι, δεν θα βρίσκονταν εδώ».
Όπως επισημαίνει η Λόρα Ουίν Αντίκα, τουλάχιστον επτά άτομα είχαν ταφεί στο σημείο. Δεν βρέθηκαν κρανία, αλλά επτά σιαγόνες.
«Αυτές οι ταφές, μετά τη μεταφορά των οστών από άλλο σημείο, είναι δύσκολες να αποκρυπτογραφηθούν γιατί πολλές πληροφορίες έχουν χαθεί. Είναι, όμως, βέβαιο ότι αυτοί οι άνθρωποι ήταν σημαντικοί για να ενταφιαστούν κάτω από τα δάπεδα του ναού».
Παραμένει ωστόσο άγνωστο πού ήταν οι αρχικοί τους τάφοι, αλλά όπως επισημαίνουν οι ειδικοί, η μεταφορά τους έγινε με μεγάλη προσοχή, καθώς είχαν μεταφερθεί και πολύ μικρά οστά, που θα μπορούσαν να έχουν χαθεί.
Τα οστά μεταφέρθηκαν στο ερευνητικό κέντρου του «Δημόκριτου» και θα παραμείνουν εκεί μέχρι τη χρονολόγησή τους, μια διαδικασία που θα χρειαστεί περίπου τρεις μήνες, χωρίς να αποκλείεται ότι θα πραγματοποιηθούν και εξετάσεις DNA για να επιβεβαιωθεί ότι μεταξύ των ενταφιασμένων βρίσκεται και μία γυναίκα.
