Νοσταλγία για τις προηγούμενες δεκαετίες και για έναν τρόπο ζωής που μοιάζει μακρινός αφού συμβολίζει την ευζωία και την χαλαρότητα προκαλούν οι εντυπωσιακές φωτογραφίες από τα Φωτογραφικά Αρχεία του Μουσείου Μπενάκη που κάνουν τον γύρο του διαδικτύου και απεικονίζουν σκηνές από τον Αστέρα στη Βουλιαγμένη και τα Αστέρια στη Γλυφάδα.
Οι φωτογραφίες είναι του κορυφαίου Ελληνα φωτογράφου Δημήτρη Χαρισιάδη που με το ασπρόμαυρο φίλμ του αποτύπωσε επί δεκαετίες στιγμές, πρόσωπα, ατμόσφαιρες του ραγδαία μεταβαλλόμενου αστικού τοπίου αλλά και της ιστορικής και κοινωνικής πραγματικότητας στην Ελλάδα.
Ο Δημήτρης Χαρισιάδης ήταν όνος αστικής οικογένειας από την Καβάλα. Σπούδασε Χημεία στη Λωζάνη, ενώ η φωτογραφία από νωρίς τράβηξε το ενδιαφέρον του. Αφετηρία της φωτογραφικής του πορείας αποτέλεσε το αλβανικό μέτωπο (1940), όταν ο Χαρισιάδης ως έφεδρος αξιωματικός και επίσημος φωτογράφος του στρατού, απαθανάτισε τη ζωή των στρατιωτών και την επέλαση της ελληνικής στρατιάς στη Βόρεια Ήπειρο. Μετακληθείς λόγω της γλωσσομάθειάς του, στην Αθήνα, κατέγραψε τις δύσκολες συνθήκες διαβίωσης κατά τη διάρκεια της Κατοχής. Ως ανταποκριτής του ευρωπαϊκού τύπου φωτογράφησε τα «Δεκεμβριανά» και τον Εμφύλιο. Μετά την Απελευθέρωση και για λογαριασμό των ξένων αποστολών βοήθειας, τεκμηρίωσε φωτογραφικά την άφιξη και τη διανομή της αμερικανικής βοήθειας προς τη χώρα. Αργότερα, με εντολή του Υπουργείου Ανασυγκρότησης κατέγραψε την οικονομική ανάκαμψη της χώρας και τα μεγάλα έργα.
Υπήρξε από τους πρωτεργάτες στην ίδρυση της Ελληνικής Φωτογραφικής Εταιρείας το 1952. Από το 1956 έως το 1985 διατηρούσε το γνωστό φωτογραφικό πρακτορείο «Δ.Α. Χαρισιάδης» με το συνεργάτη του Διονύση Ταμαρέση. Στο πλαίσιο των επαγγελματικών του υποχρεώσεων κατέγραψε την εκβιομηχάνιση της χώρας, την ανάπτυξη της ναυτιλίας και την εξάπλωση της σύγχρονης αρχιτεκτονικής. Ως φωτογράφος του Εθνικού Θεάτρου εντρύφησε και στη θεατρική φωτογραφία, καταθέτοντας πολυτιμότατο υλικό για την ιστορία του.
Παράλληλα με την επαγγελματική φωτογράφηση, το προσωπικό του ενδιαφέρον στράφηκε προς το ελληνικό τοπίο, τους οικισμούς, την καθημερινή ζωή των ανθρώπων της υπαίθρου και των πόλεων, και τέλος προς τον ίδιο τον άνθρωπο, «το πλέον ενδιαφέρον θέμα που υπάρχει εις τον Κόσμον». Στην επαφή του με τα ξένα φωτογραφικά πρακτορεία και στην ενημέρωσή του γύρω από τη διεθνή φωτογραφική κίνηση μπορούν να αποδοθούν οι φωτογραφικές επιρροές αμερικανικής, κυρίως, προέλευσης που διακρίνονται στο έργο του. Η διεθνής αναγνώριση της καλλιτεχνικής αξίας του έργου του ήρθε από νωρίς. Ήταν ο μόνος έλληνας που συμμετείχε στη μεγάλη έκθεση «The Family of Man» στη Νέα Υόρκη το 1955. Επίσης πήρε μέρος στις εκθέσεις: «Greece seen by eleven Greek photographers» στο Σικάγο το 1957, «The Pace of the European» στο Μόναχο το 1959 και πολλές άλλες. Η ισορροπημένη, συχνά αφαιρετική σύνθεση, η άψογη τεχνική, το χιούμορ και η αισιοδοξία χαρακτηρίζουν τη γραφή του Χαρισιάδη, ο οποίος συνδύασε τις ξένες επιδράσεις με την ελληνική αισθητική σε ένα καθαρά προσωπικό ύφος.
Πηγή: Μουσείο Μπενάκη
Λεζάντες
1.Ακτή «Αστέρας», Βουλιαγμένη, 1959. Φωτ. Δημήτρης Χαρισιάδης Φωτογραφικά Αρχείο Μουσείου Μπενάκη
2.Ακτή «Αστέρας», Βουλιαγμένη, 1957. Φωτ. Δημήτρης Χαρισιάδης Φωτογραφικά Αρχείο Μουσείου Μπενάκη
3.Ακτή "Αστέρια" Γλυφάδας, 1955 Φωτογραφία του Δημήτρη Χαρισιάδη Φωτογραφικά Αρχεία Μουσείου Μπενάκη
4. Πλαζ "Αστέρας", Βουλιαγμένη 1961 Φωτογραφία του Δημήτρη Χαρισιάδη Φωτογραφικά Αρχεία Μουσείου Μπενάκη
Πηγή: iefimerida
