Την Κυριακή 24 Αυγούστου πέφτει η αυλαία της εικαστικής έκθεσης "Oνειρα καλοκαιριού" της Κορίννας . Η έκθεση ξεκίνησε στις 20 του μηνός στο κέντρο Τεχνών και Πολιτισμού, στη πλατεία της Βάρκιζας, με ελευθερη είσοδο για το κοινό. Η έκθεση είναι ανοιχτή από τις 19.00 έως τις 23.00.
Σημειώνεται ότι όλα τα έργα είναι φιλοτεχνημένα σε καμβά, και η καλλιτέχνης χρησιμοποιεί ακρυλικά χρώματα στην καθαρή μορφή τους, σμάλτα, σκόνες μετάλλων και φύλλα χρυσού και ασημιού. Οι τιμές των έργων κυμαίνονται από 20 έως 550 ευρώ και κανείς μπορεί να τα παραγγείλει στον χώρο Τέχνης Art Koλοnaki, Λυκαβηττού 20.
Λίγα λόγια για την ζωγράφο Κορίννα....
Η ζωγράφος γεννήθηκε στη Λαμία και είναι απόφοιτη της Πρότυπης Σχολής Αναβρύτων. Σπούδασε ζωγραφική σε Αμερικάνικο πανεπιστήμιο, ενώ το 2003 απέκτησε μεταπτυχιακό σε Δημόσιες Σχέσεις από Βρετανικό πανεπιστήμιο.
Πολυβραβευμένη από Ομίλους, Συλλόγους και Φορείς, μέχρι σήμερα η ζωγράφος έχει παρουσιάσει δουλειά της σε πάνω από 30 ατομικές εκθέσεις σε σημαντικούς χώρους Πολιτισμού, και έχει συμμετάσχει σε περισσότερες από 70 αξιόλογες ομαδικές εκθέσεις. Έργα της έχουν παρουσιαστεί σε μεγάλες διεθνείς εκθέσεις Τέχνης σε Ευρώπη και Αμερική, ενώ το 2008 πραγματοποιεί την πρώτη της ατομική έκθεση στη Ν. Υόρκη και αποσπά κολακευτικά σχόλια τόσο από τον Τύπο όσο κι απ’ το φιλότεχνο κοινό που αγκαλιάζει τα έργα της.
Οι συνθέσεις της Κορίννας διακρίνονται για τη φωτεινότητα και λάμψη τους, για τα έντονα και καθαρά χρώματα και για την ζωντάνια τους, εκφράζοντας απόλυτα τον πληθωρικό της χαρακτήρα. Η ιδιότητα των ακρυλικών χρωμάτων να στεγνώνουν ταχύτατα, τα καθιστά ιδανικά για την ανυπόμονη ζωγράφο που βρίσκεται διαρκώς σε εγρήγορση. Το χρυσό, το ασημί, καθώς και τα στιλπνά και ιριδίζοντα χρώματα της ασκούν ιδιαίτερη γοητεία και κυριαρχούν στον καμβά της είτε σε ρευστή μορφή, είτε μέσω των υλικών με τα οποία συχνά πειραματίζεται. Χαρακτηριστικό γνώρισμα των έργων της είναι η παντελής απουσία του μαύρου από την παλέτα και η αντικατάστασή του, όπου είναι απολύτως απαραίτητο, με σκούρο μπλε, βιολετί, βυσσινί, ή καφέ.
Δεν αντλεί σχεδόν ποτέ την θεματολογία της από την καθημερινότητα∙ αντίθετα, προτιμάει τον ονειρικό κόσμο. Έτσι, ακόμη και όταν το θέμα της είναι ένα τοπίο ή μια νεκρή φύση, αυτό προβάλλει σαν μέσα από τα μισόκλειστα μάτια του θεατή που είναι έτοιμος να παραδοθεί στην αγκαλιά του Μορφέα.
Το αποτέλεσμα είναι τα έργα της να απευθύνονται περισσότερο στα συναισθήματα του θεατή τους παρά στην λογική του. Άλλωστε, ακόμα και οι τίτλοι που επιλέγει επιτείνουν την τάση του νου να ταξιδέψει αβίαστα πέρα από τη λογική, όπως ακριβώς συμβαίνει στα όνειρα.
