Τουλάχιστον σαράντα νησάκια και βραχονησίδες θέτει προς αξιοποίηση το ΤΑΙΠΕΔ με πολλά από αύτα (που θα συμπεριλγφθούν στη λίστα ενοικίασης για διάστημα ως 50 χρόνια) να απειλούνται με κατάσχεση από κράτη και ιδιώτες, καθώς μέσω της εμπορικής αξιοποίησης με μακροχρόνια ενοικίαση για την κατασκευή τουριστικών κατοικιών τα συγκεκριμένα νησιά και βραχονησίδες παύουν να αποτελούν τμήμα της δημόσιας περιουσίας, γίνονται κομμάτι της ιδιωτικής περιουσίας του Δημοσίου και εκτίθενται σε κίνδυνο κατάσχεσης από τους δανειστές της χώρας μας. Υπενθυμίζεται ότι ο εκπρόσωπος της τρόικας κ. Ντερούζ είχε δηλώσει ότι ή λύση είναι «η καθολική ιδιωτικοποίηση της δημόσιας περιουσίας και η ανάπτυξη της τουριστικής κατοικίας». Οπως χαρακτηριστικά τονίζεται από τη μεριά των πιστωτών, οι παρακάτω ιδιοκτησίες θα πρέπει να «πουληθούν και να αξιοποιηθούν ως εξοχικές κατοικίες, resorts, περιοχές γκολφ και spa, ενώ ένα μέρος τους θα αξιοποιη θεί σχετικά με την ηλιακή ενέργεια». Μάλιστα ειδικές αναφορές γίνονται για την ανάγκη σε κλίνες πολυτελείας που η χώρα μας έχει, καθώς και στον ιατρικό τουρισμό που πρέπει να αναπτύξουμε για να προσελκύσουμε εύπορους Γερμανούς και Ρώσους τουρίστες.
Τα ιερά αυτά θαλάσσια τοπία συνδέουν πνευματικά, ψυχικά και υλικά τους σημερινούς ζωντανούς Έλληνες με τους νεκρούς τους και με τις μελλοντικές γενιές τους.
Το ξεπούλημά τους θα είναι ένα ανθρωπολογικό, οικολογικό και περιβαλλοντολογικό έγκλημα. Όπως και με πολλά άλλα δημόσια αγαθά της Ελληνικής επικράτειας, οι θάλασσές μας, τα νησιά της και οι πανταχόθεν διάσπαρτοι νήσοι, νησίδες και βραχονησίδες συνδέονται με τον τρόπο ζωής μας και με το ιστορικό μας γίγνεσθαι.
Αντί οι νησίδες μας να είναι διασφαλισμένες επτασφράγιστα κατά της ιδιωτείας
και η πολιτεία να βεβαιώνει ότι υπάρχει ελεύθερη πρόσβαση στους Έλληνες πολίτες, η παρούσα διακυβέρνηση μεθοδεύει την αρπαγή τους και την παντοτινή εκποίησή τους. Το κοινωνικό κόστος θα είναι γιγαντιαίο ενώ σε κάθε περίπτωση το οικονομικό όφελος μηδαμινό.
Οι νησίδες και βραχονησίδες είναι τα τελευταία ανέγγιχτα εθνικά φυσικά τοπία.Όχι «δημόσια τοπία» με την έννοια της περίφραξής τους και του αποκλεισμού των πολιτών να τα απολαμβάνουν –όπως για παράδειγμα της απαγόρευσης της αλιείας όπως υποστηρίζουν κάποιοι μπερδεμένοιοι οποίοι τώρα αναμενόμενα σιωπούν ηχηρά– αλλά με την έννοια της διαφύλαξής τους για καθημερινή πρόσβασή τους και ανά πάσα στιγμή θεμιτή απόλαυσή τους από την ελληνική κοινωνία και τους φιλοξενούμενούς της.
Τη δική τους λεπτή κόκκινη γραμμή χαράσσουν τώρα οι κάτοικοι πολλών περιοχών της χώρας, μετά την απόφαση για την ιδιωτικοποίηση και των περιφερειακών αεροδρομίων. Μεταξυ άλλων οι κάτοικοι τονίζουν "Κατάπιαμε πολλά. Νησάκια, νησίδες, βραχονησίδες, λιμάνια"
Το notosnet σας υπενθυμίζει την ονομασία αλλά και που βρίσκονται οι Νησίδες - Βραχονησίδες του Σαρωνικού οι οποίες απέχουν ελάχιστα μίλια από την Αττική και απειλούνται από ιδιωτικοποίηση.
Για την ιστορία...
Ο Σαρωνικός είναι ο γνωστότερος ελληνικός κόλπος από την αρχαιότητα, στις ακτές του οποίου αναπτύχθηκαν ιστορικές πόλεις, όπως η Αθήνα, ο Πειραιάς, κ.ά. καθώς και αρχαία ιερά, όπως στο Σούνιο, την Αίγινα κ.ά. Ο κόλπος είναι κλειστός και οριοθετείται από τη νοητή γραμμή Πόρου-Σουνίου. Στα νότια επικοινωνεί με το Αιγαίο. Το μέγιστο βάθος του κόλπου είναι 416 μέτρα.
Το όνομά του οφείλεται στον αρχαίο βασιλιά της Τροιζήνας τον Σάρωνα. Ο Σάρωνας ήταν ικανός κυνηγός και μια μέρα κυνηγώντας μια ελαφίνα, η οποία έπεσε στη θάλασσα για σωθεί, αλλά συνέχισε να τη καταδιώκει κολυπώντας. Χωρίς να το καταλάβει απομακρύνθηκε από τη ακτή, κουράστηκε και τελικά πνίγηκε. Από τότε, ο κόλπος ονόμαστηκε Σαρωνικός.
