Δελτίο τύπου εξέδωσε το Μητροπολιτικό Ιατρείο Ελληνικού το οποίο αναφέρει:
Η μεγάλη πλειοψηφία του Ελληνικού λαού ακούει τον όρο Τρόικα και δανειστές, και νομίζει ότι είναι κάτι το απρόσωπο, ότι απλώς μας επιβάλουν μέτρα, λαμβάνουν κάποια χρήματα και μας αφήνουν στην ησυχία μας. Η αλήθεια είναι πολύ πέρα από αυτή την απλοϊκή εικόνα.
Ενδεικτικά και μόνο αναφέρουμε ότι βάσει της Εισηγητικής Έκθεσης «Απολογισμού και Ισολογισμού για το 2013» (μπορείτε να την βρείτε όλη την έκθεση από την σελίδα της Βουλής των Ελλήνων εδώ http://www.hellenicparliament.gr/UserFiles/c8827c35-4399-4fbb-8ea6-aebdc768f4f7/9069222.pdf ) που δημοσιεύθηκε τον Οκτώβριο του 2014, στη σελίδα 30 αναφέρετε ότι η Ελλάδα πλήρωσε μόνο για το 2013 69.4 δις ευρώ προς τους δανειστές μας.
Τα έσοδα για να πληρωθεί το ιλιγγιώδες ποσό των 69.4 δις ευρώ, πέρα από την υπερφολόγηση που βιώνουμε όλοι, προέρχονται και από διάφορες κοινωνικές παροχές τις οποίες παρέχει το κράτος προς όλους τους πολίτες και οι οποίες, θα δούμε παρακάτω ότι, έχουν περικοπεί σε ακραίο επίπεδο από την αρχή της κρίσης το 2008.
Σήμερα θα παρουσιάσουμε τις περικοπές που έχουν γίνει στις δύο κυριότερες κοινωνικές παροχές και πιο συγκεκριμένα την Υγεία και την Παιδεία. Αυτό το κάνουμε για να μπορέσουμε να αντιληφθούμε εάν αξίζουν – οικονομικά και μόνο, γιατί ανθρωπιστικά εννοείται ότι δεν αξίζουν – οι θυσίες που κάνουμε, πολλές φορές ακόμα και σε ανθρώπινες ζωές όπως έχει δείξει η εμπειρία μας μέχρι σήμερα.
Υγεία
Το συνολικό κόστος για το Εθνικό Σύστημα Υγείας ήταν 12.03 δις ευρώ για το 2012, από 16.11 δις ευρώ το 2009, δηλαδή έχουμε μια μείωση 25.3% μέσα σε 3 χρόνια. Μιλάμε συνολικά για μια εξοικονόμηση 4.08 δις ευρώ μέσα σε 3 χρόνια.
Ενδεικτικά και μόνο αναφέρουμε ότι οι μειώσεις συνεχίζονται μέχρι σήμερα, π.χ. τα συνολικά έξοδα για τα δημόσια νοσοκομεία έχουν μειωθεί από τα 2.653 δις ευρώ το 2012, στα 2.351 δις ευρώ το 2013 και υπάρχει πρόβλεψη ότι θα φτάσουν στα 2.253 δις ευρώ για το 2014. Με λίγα λόγια μείωση 15% ή 400 εκ. ευρώ μόνο σε διάστημα 2 ετών.
Ο προϋπολογισμός του 2015 επιφέρει νέες μειώσεις της τάξης του 23% για τα δημόσια νοσοκομεία και 17% για την επιχορήγηση που δίνει το κράτος στον ΕΟΠΥΥ. Άρα το 2015 θα είναι ακόμα χειρότερο από την οικτρή κατάσταση που βιώνουμε όλοι μας σήμερα.
Παιδεία
Ο προϋπολογισμός για την παιδεία έχει μειωθεί από 6.891 δις ευρώ το 2009 στα 4.592 δις ευρώ το 2013, δηλαδή μείωση 2.3 δις ευρώ μέσα σε 4 χρόνια ή 33%.
Και αναρωτιέται ο κοινός νους, η περικοπή των συνολικά 6.3 δις ευρώ για το Εθνικό Σύστημα Υγείας και την δημόσια παιδεία είναι λιγότερο από το 10% του χρέους που πληρώσαμε μόνο το 2013, πόσο μάλλον για το σύνολο του χρέους που έχει αποπληρωθεί από το 2009 μέχρι το 2013.
Για την παιδεία δεν θα πούμε πολλά, γιατί δεν είναι το αντικείμενο μας, θα αναφέρουμε μονάχα ότι οι κυβερνήσεις που εφαρμόζουν τις πολιτικές των μνημονίων, κατάφεραν να διαλύσουν την δημόσια υγεία, να εκδιώξουν λαμπρούς επιστήμονες στο εξωτερικό και να απομακρύνουν κάθε ελπίδα από τους Έλληνες πολίτες ότι θα βγουν από το τέλμα που τους έχουν φέρει τα 6 χρόνια οικονομικής κρίσης, αφού οι νέες γενιές που έρχονται δεν μπορούν να ελπίζουν για ένα καλύτερο αύριο. Με λίγα λόγια, αυτές οι πολιτικές εκτός από το σήμερα που βιώνουμε όλοι καταστρέφουν και το μακροπρόθεσμο μέλλον των νέων μας.
Και όλα αυτά για 6.3 δις ευρώ … την ίδια ώρα που βάσει των πιο συντηρητικών υπολογισμώνη Ελλάδα έχει δανειστεί 88 δις ευρώ μόνο για να χρηματοδοτήσει τις τράπεζες. Δηλαδή η Ελλάδα δανείζεται για να πληρώσει τους δανειστές της και να χρηματοδοτήσει τις τράπεζες (που τα καλά χρόνια δεν μοιραζόντουσαν με τον απλό πολίτη τα δις ευρώ κέρδη τους), αλλά κόβει τα ελάχιστα που δίνει στην μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών που υποφέρουν 6 χρόνια τώρα.
Άξιζαν άραγε αυτές οι μειώσεις τις τραγικές συνέπειες που ακολούθησαν;
Άξιζαν οι Έλληνες πολίτες να πηγαίνουν στα νοσοκομεία και να τους διώχνουν γιατί είναι ανασφάλιστοι; Άξιζαν οι ασφαλισμένοι να μην μπορούν να βρουν γιατρούς στα υποκαταστήματα του ΠΕΔΥ (πρώην ΕΟΠΠΥ) και να πληρώνουν πλέον συμμετοχή στα φάρμακα τους ακόμα και στο 60% του κόστους τους, και αρκετές φορές ακόμα και οι άποροι; Αξίζει στους πολίτες με ειδικές ανάγκες να βλέπουν τα επιδόματα τους να μηδενίζονται και μαζί η αξιοπρέπεια τους; Αξίζουν την απάνθρωπη μεταχείριση οι ανασφάλιστοι καρκινοπαθείς να μένουν χωρίς θεραπεία έως και 6 μήνες και να ψάχνουν χάπι χάπι τα φάρμακα τους; Αξίζει να θρηνούμε τους θανάτους ακόμα και μικρών παιδιών στα ακριτικά μέρη της χώρας μας για να αποπληρωθεί μόνο το 10% ενός χρόνου χρέος μέσω των περικοπών που έχουν κάνει;
Αξίζει τόσος ανθρώπινος πόνος;
