Μια πισίνα, δώδεκα άντρες με μάσκες και βατραχοπέδιλα, δύο καλάθια στον πάτο της πισίνας και μια μπάλα. Ο αρχηγός δίνει το σήμα και η υποβρύχια μάχη ξεκινά. Αν ως τώρα νομίζατε πως το ράγκμπι παίζεται μόνο σε γήπεδα και οι παίχτες φοράνε παραφουσκωμένες στολές, μάλλον αγνοούσατε τον Σύλλογο Φυσαλίς και την ελληνική ομάδα υποβρύχιου ράγκμπι. Το παιχνίδι που ξεκίνησε σαν άσκηση άπνοιας την δεκαετία του 1960 στη Γερμανία, εξελίχθηκε μέσα σε λίγα χρόνια σε αυτόνομο άθλημα. Όταν ο Δημήτρης Βούλγαρης, νυν πρόεδρος του συλλόγου, βρέθηκε στη Γερμανία και ήρθε σε επαφή με τις υποβρύχιες μάχες, πήρε την πρωτοβουλία να φέρει το άθλημα και στη χώρα μας.
«Στην Ελλάδα είχαν γίνει κάποιες προσπάθειες να συσταθεί ομάδα στο παρελθόν, όμως δεν ξέρω πόσο διήρκεσαν. Εμείς σαν ομάδα ξεκινήσαμε τέλη του 2012 και γίναμε επίσημος σύλλογος το 2014. Προς το παρόν είμαστε η μοναδική ομάδα υποβρύχιου ράγκμπι στην Ελλάδα», εξηγεί ο Δημήτρης Βούλγαρης.
Η ελληνική ομάδα
Τα μέλη του σωματείου είναι περίπου τριάντα, όμως στους αγώνες μπορούν να συμμετέχουν μόνο οι δώδεκα. Οι προπονήσεις γίνονται τέσσερις φορές την βδομάδα, στη Νέα Σμύρνη και στη Γλυφάδα και το χειμώνα στη θάλασσα. Η ομάδα είναι μεικτή, καθώς στα περισσότερα πρωταθλήματα, εκτός από τα αμιγώς γυναικεία, δεν υπάρχει περιορισμός ως προς το φύλο των παικτών. Οι ίδιοι έχουν ταξιδέψει ήδη δύο φορές για αγώνες στο εξωτερικό και αυτό το καλοκαίρι ετοιμάζονται για το τουρνουά που θα λάβει χώρα στο Γκράτς της Αυστρίας.
“Είμαστε μια νέα ομάδα και ακόμα και στα μικρά τουρνουά έχουμε να συναγωνιστούμε συλλόγους που υπάρχουν εδώ και εξήντα χρόνια, επομένως τις προηγούμενες φορές πήγαμε καθαρά για την εμπειρία. Το βλέπουμε ως ένα κίνητρο για να βελτιωθούμε, γιατί μόνο έξω υπάρχει η δυνατότητα να γνωρίσουμε άλλους παίχτες και να συμμετέχουμε σε αγώνες. Μπαίνουμε όμως σιγά σιγά στη λογική του να παίζουμε οργανωμένα με σκοπό να κερδίσουμε κάποιον αγώνα.” τονίζει ο πρόεδρος του συλλόγου και συνεχίζει λέγοντας: «Όλοι είμαστε φίλοι και αυτό φαίνεται. Είναι ομαδική η δουλειά».
«Ο πρόεδρος είναι εκνευριστικά οργανωτικός αλλά γι' αυτό έχουμε φτάσει ως εδώ», προσθέτει γελώντας ο Αλέξανδρος, μέλος του συλλόγου.
Οι προηγούμενες προσπάθειες
Μπορεί το υποβρύχιο ράγκμπι να έχει γίνει γνωστό στη χώρα μας τα τελευταία 2 χρόνια, όμως έχουν γίνει και στο παρελθόν προσπάθειες να δημιουργηθεί ομάδα.
«Τότε το άθλημα δεν είχε σωματειακή μορφή, γινόταν είτε από κάποια εταιρεία, είτε από κάποιον ιδιώτη. Υπάρχει μεγάλη διαφορά, γιατί το σωματείο έχει μη κερδοσκοπική μορφή. Στόχος μας είναι όχι μόνο να μεγαλώσει το σωματείο, αλλά και να εξαπλωθεί το υποβρύχιο ράγκμπι στην Ελλάδα. Θέλουμε να ανοίξουν και άλλα σωματεία και προσπαθούμε να προσεγγίσουμε φοιτητές, οι οποίοι εν δυνάμει μπορούν να κάνουν γνωστό το άθλημα και στις πόλεις καταγωγής τους» τονίζει ο Βούλγαρης.
Tι ήταν όμως αυτό που έκανε τον ίδιο να νιώσει έλξη γι' αυτό το άθλημα και να αποφασίσει να το φέρει στην Ελλάδα;
«Νομίζω ότι αυτό που με έκανε να "κολλήσω" με το υποβρύχιο ράγκμπυ ήταν οι απίστευτες δυνατότητες που σου δίνει σαν άθλημα. Αναφέρομαι όχι μόνο στο τρισδιάστατο περιβάλλον στο οποίο λαμβάνει χώρα το παιχνίδι και το οποίο σε κάνει αναγκαστικά να σκέφτεσαι διαφορετικά, αλλά και στην δυνατότητα που δίνεται στον κάθε παίκτη να εκμεταλλευτεί διαφορετικές ικανότητές του. Παρατηρητικότητα, δύναμη, άπνοια, ταχύτητα, ευελιξία.. Όλα είναι εξίσου σημαντικά!
Αν το δοκιμάσει κανείς, πιστεύω καταλαβαίνει αμεσως τι εννοώ». εξηγεί ο πρόεδρος του σωματείου.
Το παιχνίδι
Από τους δώδεκα παίκτες οι έξι βρίσκονται μέσα στο νερό και οι άλλοι μισοί περιμένουν έξω από την πισίνα και περιμένουν το πότε θα βγει κάποιος για να τον αντικαταστήσουν. Οι αλλαγές «γίνονται στο φτερό», δηλαδή δεν χρειάζεται να σταματήσει ο αγώνας, οι παίκτες μπορούν να βγουν και να αντικατασταθούν οποιαδήποτε στιγμή.
Σκοπός του παιχνιδιού είναι να βάλει η ομάδα την μπάλα στο καλάθι του αντιπάλου. Όπως και στο ξαδελφάκι του, το ράγκμπι γηπέδου, τα χτυπήματα και οι αγκωνιές αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι του παιχνιδιού.
«Επιτρέπεται η σωματική επαφή με τον παίχτη που έχει την μπάλα, δηλαδή μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις στον παίχτη για να του πάρεις την μπάλα, αλλά απαγορεύεται να κάνεις κάτι που μπορεί να τον τραυματίσει και δεν επιτρέπεται η επαφή με τον εξοπλισμό», επισημαίνει ο Βούλγαρης.
Οι αγώνες απαιτούν μεγάλη οργάνωση. Υπάρχουν τρεις διαιτητές που επιτηρούν το παιχνίδι, οι δύο εκ των οποίων βρίσκονται με μπουκάλες κάτω από την επιφάνεια του νερού. Οι θεατές μάλιστα μπορεί να χρειαστεί να μπουν στο νερό για να παρακολουθήσουν τον αγώνα, αν και συνήθως υπάρχουν γιγαντοοθόνες κατά μήκος της αίθουσας.
Τα πρωταθλήματα και οι πρωταθλητές
Υπάρχουν πολλά ανεξάρτητα πρωταθλήματα. Το άθλημα διεθνώς υπάγεται στην CMAS (World Confederation of Underwater Activities) και στην χώρα μας στην ΕΟΥΔΑ (Ελληνική Ομοσπονδία Υποβρύχιας Δραστηριότητας και Αθλητικής Αλιείας). Οι περισσότεροι όμως αγώνες είναι ανεξάρτητοι. Το μεγαλύτερο πρωτάθλημα γίνεται στο Βερολίνο κάθε Νοέμβρη, στο οποίο συμμετέχουν οι πρωταθλήτριες ομάδες από κάθε χώρα.
«Τυπικά θα μπορούσαμε να πάμε και εκεί, όμως δεν θα είχε κανένα νόημα, καθώς το επίπεδο είναι πολύ υψηλό». εξηγεί ένας από τους παίκτες.
Η Γερμανία, η χώρα από την οποία ξεκίνησε το υποβρύχιο ράγκμπι, διαθέτει μια πολύ καλή ομάδα. Οι ομάδες όμως που ξεχωρίζουν, σύμφωνα με τα μέλη του ελληνικού συλλόγου, προέρχονται από τις Σκανδιναβικές χώρες και την Κολομβία.
Ποιος μπορεί να γίνει μέλος;
«Μέλος μπορεί να γίνει όποιος θέλει, αφού πρώτα κάνει κάποιες ιατρικές εξετάσεις. Όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να δοκιμάσει να παίξει τρεις φορές δωρεάν και αν θέλει να συνεχίσει, θα πρέπει να γίνει μέλος του σωματείου. Υπάρχει μια ετήσια συνδρομή της τάξης των δέκα ευρώ και έπειτα ανάλογα με τον αριθμό των προπονήσεων που παρακολουθεί κάποιος μέσα στη βδομάδα, ανάλογη είναι και η μηνιαία συνδρομή», εξηγεί ο πρόεδρος του συλλόγου.
Στο σημείο αυτό να αναφέρουμε πως ήδη από πέρυσι καθιερώθηκαν προπονήσεις και στην θάλασσα για τους ζεστούς μήνες του χρόνου, κάτι που δεν συνηθίζεται στο εξωτερικό.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις προπονήσεις και τις εγγραφές, επισκεφτείτε το www.fysalis.com
