Ο Χρήστος Αφρουδάκης αφιερώνει μέσω του gazzetta.gr το χάλκινο μετάλλιο από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Κάζαν στους συμπαίκτες του. Σε εκείνους που επέμεναν ότι δεν είναι δυνατόν να ξαναγίνουν ομάδα, χωρίς τον αρχηγό.
Eίναι ευθύνη μεγάλη να είσαι ο αρχηγός της εθνικής ομάδας. Και το μέγεθος -και όχι το βάρος, γιατί δεν το νιώθει ως βάρος- ο Χρήστος Αφρουδάκης το αντιλαμβανόταν ανέκαθεν με το παραπάνω. Υποχρέωση του να «φτιάξει» ψυχολογία στους μικρούς, να τους μάθει να σηκώνουν το κεφάλι στα δύσκολα, να τα δίνουν όλα στο παιχνίδι, να τιμούν την ομάδα και εκείνος να μπαίνει μπροστά όποτε χρειάζεται να τους προστατεύει. Κάτι σαν τον μεγάλο αδερφό. Οι νέοι λοιπόν, αναγνώρισαν την προσφορά του στην εθνική ομάδα και γι αυτό αιτήθηκαν επίμονα -αν όχι απαίτησαν- την επιστροφή του σε αυτήν. Πως θα μπορούσε να μην τους αφιερώσει την επιτυχία.
«Μία τόσο μεγάλη επιτυχία δεν μπορείς να την αφιερώνεις σε ένα δύο άτομα... Γι αυτό κι εγώ θέλω να την αφιερώσω στους συμπαίκτες μου. Με θέλανε πίσω στην εθνική ομάδα και τους ευχαριστώ γι αυτό. Το μετάλλιο αυτό είναι η ηθική δικαίωση. Από κει και πέρα θέλω να τονίσω ότι εκτός από τους συμπαίκτες μου, για την επιτυχία αυτή έχουν συμβάλλει πολλοί στη διάρκεια της καριέρας μου, προπονητές και παράγοντες.
Ελπίζω το σημερινό να γίνει αφορμή για να βελτιωθώ ακόμη περισσότερο κι εγώ και οι συμπαίκτες στην εθνική ομάδα, αλλά και η ελληνική υδατοσφαίριση. Φυσικά, το αφιερώνω και στους συγγενείς μου, που είναι πάντα δίπλα μου ο καθένας με τον τρόπο του και με στηρίζουν».
Το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα για τρίτο συνεχόμενο ματς έπρεπε να λύσει τις διαφορές του με τους αντιπάλους στην ψυχοφθόρο διαδικασία των πέναλτι. Ευτυχώς οι διεθνείς αποδείχθηκαν παίκτες με γερά νεύρα: «Νομίζω ότι αξίζαμε να κερδίσουμε τους Ιταλούς στην κανονική διάρκεια. Ωστόσο, δικά μου λάθη και της ομάδας, στα οποία είχαμε κακές αντιδράσεις είχαν ως αποτέλεσμα να επιτρέψουμε στους Ιταλούς να μας ισοφαρίσουν.
Ξέρουμε όλοι ότι ένα ματς που κρίνεται στα πέναλτι χρειάζεται και τύχη. Ευτυχώς, σήμερα, η τύχη ήταν με το μέρος μας. Το μόνο σίγουρο είναι ότι εμένα με αγχώνει πολύ περισσότερο να βλέπω παρά να εκτελώ πέναλτι. Όσες φορές στήθηκα απέναντι από τον τερματοφύλακα ήμουν σχετικά ψύχραιμος. Όταν τέλειωνε η σειρά μου όμως, με κυρίευε το άγχος».
Η νίκη έχει σίγουρα τις υπογραφές όλων των παικτών, την σφραγίδα όμως την έβαλε ο τερματοφύλακας της εθνικής, Κώστας Φλέγκας, για τον οποίο ο Χρήστος Αφρουδάκης είπε: «Παρότι δεν είχε εμπειρία σε μεγάλες διοργανώσεις και δεν αγωνίζεται σε μεγάλη ομάδα, στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων. Το μόνο που μπορώ να πω για εκείνον είναι ότι μόνο να βελτιώνεται μπορεί από δω και στο εξής και αυτό είναι καλό για την ομάδα, αλλά και γενικά για την ελληνική υδατοσφαίριση».
Ο Γιάννης Φουντούλης ψηφίστηκε ανάμεσα στους επτά κορυφαίους της διοργάνωσης. Το χαμένο πέναλτι κόντρα στην Κροατία κάθε άλλο παρά τον στοίχειωσε, αφού σημείωσε το δεύτερο γκολ στα πέναλτι της εθνικής κόντρα στους Ιταλούς: «Ο Γιάννης έκανε το πιο ώριμο τουρνουά του και αποδεικνύει ότι μπορεί να είναι στους τοπ αθλητές της παγκόσμιας υδατοσφαίρισης. Αξίζει λοιπόν να έχει την προσοχή στραμμένη πάνω του».
Η επιτυχία της εθνικής ομάδας ανοίγει το δρόμο γι ακόμα μεγαλύτερες υπό προϋποθέσεις όπως υπογραμμίζει σοφά ο Χρήστος Αφρουδάκης: «Με σωστή διαχείριση από τους αθλητές, τα σωματεία, τους παράγοντες μπορούμε σίγουρα να διεκδικήσουμε στο μέλλον αντίστοιχα καλές εμφανίσεις.
Όμως, μην ξεχνάμε ότι συμβόλαιο με την επιτυχία ούτε είχε, ούτε έχει κανένας. Αυτή η διάκριση πρέπει να μας δώσει αυτοπεποίθηση και να αποτελέσει γερό θεμέλιο για να πάμε παραπάνω στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα που ακολουθεί και στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Οπότε κρατάμε χαμηλούς τόνους και μένουμε συγκεντρωμένοι για τις διοργανώσεις που έπονται».
Η Σερβία κατέκτησε το 5ο χρυσό μετάλλιο σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα και έμοιαζε ακατανίκητη μπροστά στην Κροατία. Είναι όμως; «Οι Σέρβοι έχουν τεράστια σχολή υδατοσφαίρισης. Όμως, δεν είναι ακαταμάχητοι και αυτό το αποδείξαμε στο πρόσφατο τουρνουά πριν το Παγκόσμιο του Καζάν, όπου τους νικήσαμε.
Αυτό φυσικά δεν σημαίνει τίποτα παραπάνω απ' το ότι βρισκόμαστε στο σωστό δρόμο. Πέρα όμως από το σωματότυπο που βοηθά τους Σέρβους να πρωταγωνιστούν, είναι η συστηματική δουλειά που γίνεται στη χώρα από τις μικρές ηλικίες».
Τέλος, ο Χρήστος Αφρουδάκης εξομολογήθηκε στο gazzetta.gr τι σημαίνει για εκείνον αυτό το μετάλλιο: «Είναι μία δικαίωση ηθική και αθλητική για την προσπάθεια που κάνω όλα αυτά τα χρόνια. Νομίζω ότι κάποιος που δουλεύει σκληρά, είναι ειλικρινής, ευθύς και αυθεντικός αργά ή γρήγορα δικαιώνεται. Και αυτό μετράει, για αυτό νιώθω μία δόση περηφάνιας γι αυτήν την διάκριση».
